Απέτυχες!
Ακούμπησε σχεδόν άβουλα το διπλωμένο χαρτί στο μικρό τραπέζι του ισογείου της καγκελαρίας. Κοίταξε λίγο έξω από το παράθυρο το πυκνό σκοτάδι, οι ριπές είχαν σταματήσει, τελείως ειρωνικά.
Κάποτε ο Καρλομάγνος είχε πει ότι ο καλός καπετάνιος φαίνεται στην τρικυμία, ο καλός πολέμαρχος στην ανακωχή.
Έβγαλε από την βαθιά τσέπη το γυάλινο φιαλίδιο. Το έβαλε ανάμεσα στα δόντια και το χτύπησε δοκιμαστικά με την αδαμαντίνη του, σαν να προβάρει τον θάνατό του, αν και όπως όλοι οι θνητοί όπως πίστευαν οι παλιοί Γερμανοί φιλόσοφοι, τον έχουν αναπαράγει στο μυαλό τους σαν τον "μεγάλο μαύρο γάμο".
Καθώς γύρισε να δεί που βρισκόταν η γυναίκα του εκείνη τη στιγμή ακούει ένα φρενάρισμα και η πίσω πόρτα ανοίγει διάπλατα. Καλύπτει το πρόσωπό του καθώς μέσα μπαίνει πυκνή στάχτη από καμένο χαρτί και μπαρούτι.
-Μπες στο καμιόνι! ΤΩΡΑ!
-Καγκελάριε! Θα έπρεπε να είστε στο μέτωπο της Ποτζντάμερ πλάτζ!
-Αδόλφε! Ο σύνδεσμός μας στην Μόσχα, το σχέδιο Κίρκη...μπες μέσα στο καμιόνι!
Ο Καγκελάριος μαζί με τον παράξενο χοντροκομμένο άντρα έπιασαν βίαια τον Αδόλφο και τον ακινητοποίησαν. Ο καγκελάριος του έκανε μια ένεση στον λαιμό και τον πέταξε πρόχειρα στο πίσω μέρος του στρατιωτικού φορτηγού. Ο χοντροκομμένος άντρας έριξε πίσω το υφασμάτινο κάλυμμα με το έμβλημα του κόκκινου στρατού. Το καμιόνι ξεκίνησε με οδηγό τον ίδιο τον καγκελάριο, αφήνοντας διαδοχικούς κρότους από την εξάτμιση. Το διπλωμένο κομμάτι χαρτί απέμεινε μόνο, να κοιτά την βερολινέζικη νύχτα.
--
Το πρωί βρήκε όλον τον κόσμο αλλαγμένο. Λίγες ώρες έμεναν μέχρι και να διαπραγματευτεί ο πάνοπλος κόκκινος στρατός την παράδοση του κοινοβουλίου. Τα μέσα σε όλον τον συμμαχικό κόσμο οργίαζαν, η κοινή γνώμη είχε καταληφθεί από μια θριαμβεύτρια υστερία, τα αυτιά στα μέτωπα ξεβούλωσαν, μια ολόκληρη γενιά είχε σημαδευτεί, χρόνια, είχαν χαθεί.
Οι σύμμαχοι στην είσοδο βρήκαν ένα βερολινέζικο πλήθος εξαθλιωμένο. Με το ζόρι ξεχώριζες τους δρόμους σε αυτό το εκτενές ερείπιο. Πρώτα παραδόθηκε η Βολκστουρμ και τελευταία η χιτλερική νεολαία. Και για πολλές μέρες το σκηνικό που εναλλασσόταν ήταν οι λιμασμένοι κάτοικοι και οι περιχαρείς Ρώσοι που είχαν μετρέψει τον θρίαμβο σε μεθοκόπι. Οι επικεφαλής των δυνάμεων βρήκαν στην καγκελαρία την διαθήκη του "νεκρού" φύρερ, τα πτώματα των μελών του επιτελείου και του κόμματος που διέπραξαν αυτοκτονία με υδροκυάνιο. Μεταξύ αυτών, την επταμελή οικογένεια του νεοδιόριστου καγκελάριου και πρώην υπουργού προπαγάνδας.
Οι σκληροπυρηνικοί ήταν νεκροί, και οι υπόλοιποι ήταν στα δεσμά των Σοβιετικών.
Κανείς δεν γλίτωσε από την συντριπτική τελική νίκη των συμμάχων.
Όλοι νεκροί. Όλοι δυνητικά νεκροί.
Και τα τυπογραφεία τρίζανε μέρα νύχτα, και τα ραδιόφωνα είχαν ανάψει.
Και η Ευρώπη ενηλικιωνόταν.
--
Το καμιόνι σταμάτησε έξω από μια μισοκατεστραμένη αγροικία στο Μύνστερ, 300 χιλιόμετρα δυτικά του Βερολίνου. Οι δύο άντρες που κάθονταν μπροστά έβγαλαν τον ναρκωμένο άντρα βιαστικά και τον μετέφεραν μέσα στην αγροικία. Ήταν μεσημέρι και είχε απίστευτη ζέστη για το Μύνστερ. Ο Καγκελάριος έβγαλε μια τυλιγμένη κουβέρτα από το φορτηγό και την άφησε στο ξύλινο πάτωμα. Ύστερα σωριάστηκε κάτω κατάκοπος. Με οικονομία δυνάμεων έριξε νερό στο πρόσωπό του και προσέφερε το υπόλοιπο στον χοντροκομμένο άσχημο άντρα.
-Πρόσεχε τον, εμένα θα με πάρει ο ύπνος. Αν ξυπνήσει συγκράτησέ τον, δεν πρέπει να έχουμε καμία επαφή με κόσμο πριν περάσουμε τον Ρήνο!
Μετά από τόσες ώρες όμως ο Αδόλφος είχε ανακτήσει τις αισθήσεις του. Καθηλωμένος από την κούραση και παριστάνοντας τον ψόφιο κοριό, προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Είχε αφήσει πίσω μια διαθήκη η οποία προλόγιζε την υποτιθέμενη αυτοκτονία του, ανέθετε στον πρώην υπουργό του την καγκελαρία, αυτός ο ψυχάκιας που αυτήν την δεδομένη στιγμή ήταν ο απαγωγέας του! Είχε αφήσει πίσω το ένδοξο τέλος του Εθνικοσοσιαλισμού και έναν ένδοξο ρωμαϊκό θάνατο. Είχε αφήσει πίσω την γυναίκα του. Σίγουρα μέσα στις επόμενες ώρες θα ήταν αιχμάλωτος του νέου κυρίαρχου. Έπρεπε να βρεί τρόπο να πεθάνει! Άμεσα!
Έδωσε μια απότομη και δυνατή κλωτσιά, ακριβώς στο μάγουλο του χοντροκομμένου υπηρέτη του καγκελάριου. Αυτός φώναξε μια βρισιά, σίγουρα όχι στα γερμανικά, και έπεσε να ξυπνήσει το αφεντικό του. Ο Αδόλφος του έδωσε μια δεύτερη απωθητική κλωτσιά στα πλευρά. Βγήκε από την αγροικία και έπεσε κάτω ψάχνωντας μανιωδώς το φιαλίδιό του. Τελικά, το βρήκε εκεί που το είχε αφήσει την τελευταία νύχτα στο Βερολίνο. Το κράτησε για λίγο στο χέρι προκαλώντας μια ψυχολογική τρικυμία μέσα του. Έπρεπε να πεθάνει, δεν ήθελε να σκέφτεται άλλο σενάριο!
Αufwachen Arschloch!
Ο Καγκελάριος κατέβασε την βαριά αρβύλα του στο κεφάλι του Αδόλφου.
Το φιαλίδιο έπεσε. Το έπιασε και το έκανε κομμάτια στον τοίχο. Το θανατηφόρο υγρό έτρεξε απογοητευμένο, αποτυγχάνοντας στον μακάβριο σκοπό του.
Ο Αδόλφος ξέσπασε σε κλάματα.
-Σύνελθε! Έχουμε σωθεί πλέον, ο σύνδεσμος στην Μόσχα, η τελευταία παράμετρος της συνθήκης του 1939, μας παρέιχαν την έξοδο και τα εφόδια να φτάσουμε μέχρι τον Ρήνο! Αδόλφε!
Ο Αδόλφος ζαβλακωμένος κοιτούσε τώρα τον Γιόζεφ Γκέμπελς, τον καγκελάριο στα μάτια. Πραγματικά, αυτός ο μπάσταρδος είχε θέσει σε εφαρμογή εκείνον τον όρο. Ο σύνδεσμος σκηνοθέτησε τον θάνατο και των δύο έτσι ούτως ώστε να μπορέσουν να διαφύγουν μακριά με το σοβιετικό φορτηγό. Παρ όλα αυτά ο σύνδεσμος δεν εγγυόταν τίποτα περεταίρω, και έτσι ο εντοπισμός τους αργότερα θα ήταν θέμα χρόνου.
Ο Αδόλφος ξάπλωσε ράκος και σκεπτικός. Κοίταξε τον χοντροκομμένο αλλοδαπό. Το μυαλό του έλεγε πως η μορφή είναι γνώριμη. Ανασηκώθηκε για να δει καλύτερα τον άντρα που εκέινη τι στιγμή μόρφαζε από τον πόνο ενώ έβαζε φάρμακο στην αρβυλιά που έπαθε στο πρόσωπο λίγο πριν.
Μα ναι αυτός ήταν.
-Μπενίτο!;
-Σι...
meh, συνεχίζεται
Ανυπομονώ για το δεύτερο κομμάτι... Τότε θα στο σχολιάσω και σαν σύνολο... Μ άρεσε απίστευτα πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφή"29 Απριλίου 1945"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είχα γενέθλια αν ζούσα τότε. Λίγο άτοπο βέβαια, αλλά όπως και να χει, τώρα γράφτηκε xD