Πάλι κάτι έχασες
και στους Δελφούς ψάχνεις απάντηση
και σύννεφα καπνού και σε στοές σωμάτων
στις στήλες των αλάτων
άνθρωπε της φυλακής
Κάτι πάλι βρήκες
και πας με μιας να το ζυγίσεις
σε ξένες αγορές να βρείς να το πουλήσεις
τρελέ να θησαυρίσεις
άνθρωπε της ενοχής
Και γω βρήκα σε ξόβεργα
όσο κι αν ήμουν αλαζόνας
κήρυκες τρελοί με γέλασαν στην Πνύκα
και μου μπολιάσαν πίκρα
τρέχα σε κατακόμβες.
Και τώρα αυτοί οι κήρυκες
ψεύτες αλήτες ύαινες
πουλάνε το κεφάλι μου σε ξένες αγορές
Μα στους Δελφούς το είδανε
και μου το αποκρύψανε
πιο φανερό απ τον Σείριο ήταν το μυστικό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Και τώρα αυτοί οι κήρυκες
ΑπάντησηΔιαγραφήψεύτες αλήτες ύαινες
πουλάνε το κεφάλι μου σε ξένες αγορές"
Νομίζω από τα πιο όμορφα σημεία στο ποίημα σου. Μεφιστοφελή... το έκανες και πάλι το θαύμα σου και δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο βοήθησε και ο Απόστολος Παύλος. Φιλιά...
να σαι καλά ρε Εστέλλα, χαρα εις το κουράγιο σου που τα διαβάζεις κιόλας :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έτσι είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ποιητικό, όπως και να 'χει :P
Xαρά ναι. Κουράγιο δε χρειάστηκε προς το παρόν. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή